Boso, ale w ostrogach/ T. 1
Miał zaledwie dwadzieścia dwa lata, gdy w 1940 roku trafił do obozu. Przesiedział tam pięć lat. Był dzieckiem warszawskiej ulicy, cwaniakiem, od najmłodszych lat zahartowanym w bójkach, obadarzonym dużym sprytem i humorem. Był twardy, postanowił, że się nie da - i udało mu się. Przeżył, choć wrócił z gruźlicą i zmarł na nią w 1963 roku. Obozowe przeżycia opisał w
książce Pięć lat kacetu i od razu stał się sławny. Wszyscy orzekli, że to wielki samorodny talent. Miał wówczas lat czterdzieści. Wysoki, mocno zbudowany, lekko pochylony do przodu, jakby szykował się do skoku, z zadziornym spojrzeniem - po prostu kozak. Tam "na dole", na "Czerniakowie" - jak sam mówił - tylko kozaki się liczyły. Zarabiał piosenkami warszawskiej ulicy, stał się modny, ludzie chętnie go słuchali. W 1959 roku napisał książkę o latach swego dzieciństwa i młodości Boso, ale w ostrogach. "Wiesz, jaki jestem - mówił o sobie - boso, ale w ostrogach". Przywolał w niej świat przedwojennej Warszawy, ukazał historię obyczaju z przedmieścia, namalował barwne postaci swojej grandy, w której "kapować nie wolno, skarżyć nie wolno, odegrać się wolno"...
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Stanisław Grzesiuk. |
Seria: | Autobiografia / Stanisław Grzesiuk 1 | Hasła: | Grzesiuk, Stanisław (1918 - 1963) Robotnicy - Polska - 20 w. Warszawa - 20 w. Pamiętniki polskie - 20 w. |
Adres wydawniczy: | Warszawa : "Prószyński Media, 2018. |
Opis fizyczny: | 416 [4] s.; 21 cm. |
Uwagi: | T. 2 - Pięć lat kacetu; T. 3 - Na marginesie życia. Twarda oprawa |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)