Dziewczynka, która nie potrafiła nienawidzić : Moje świadectwo
Tytuł oryginału: "Bambina che non sapeva odiare : la mia testimonianza,".
NIE PŁAKAŁA, GDY TATUOWANO JEJ NUMERNIE KRZYCZAŁA, GDY PRZYCHODZIŁ PO NIĄ MENGELENIE PODDAŁA SIĘ.Lidia ma trzy latka, gdy trafia do Auschwitz. Ukrywa się pod pryczą przed wzrokiem doktora Mengele. Nie zawsze skutecznie. Eksperymenty pamięta do dziś. Po wojnie trafia do nowej rodziny - biologiczną zabrała wojna. Wiele lat później okaże się, że matka jednak żyje - mieszka w dalekiej Rosji i nigdy nie
przestała szukać swojej córki.Lidia Maksymowicz była jedną z półtora miliona osób, które przeszły przez Auschwitz. Jedną z siedmiu tysięcy, które doczekały wyzwolenia obozu. Numerem wytatuowanym na ręku. Długo zaklejała go plastrem. Żeby ludzie nie pytali. Żeby nie musiała tłumaczyć. Ale numeru nie usunęła - by dziś opowiadać o piekle, które przeżyła, o utraconym dzieciństwie i najmroczniejszym sprawdzianie z człowieczeństwa.Ponad 70 lat później wyblakły już numer całuje papież Franciszek. 70072. Symbol zwycięstwa nad nienawiścią.
Zobacz pełny opis| Odpowiedzialność: | Lidia Maksymowicz, Paolo Rodari ; przekład Anna Wójcicka. |
| Seria: | Znak Horyzont | Hasła: | Skibicka-Maksymowicz, Lidia (1939- ) II wojna światowa (1939-1945) Eksperymenty medyczne na ludziach Holokaust Więźniowie obozów Pamiętniki i wspomnienia |
| Adres wydawniczy: | Kraków : Znak, 2022. |
| Wydanie: | Wydanie pierwsze. |
| Opis fizyczny: | 202, [6] stron, [16] stron tablic : faksymilia, fotografie, portrety ; 22 cm. |
| Uwagi: | Tytuł oryginału : La bambina che non sapeva odiare : la mia testimonianza. |
| Forma gatunek: | Książki. Literatura faktu, eseje, publicystyka. |
| Dziedzina: | Historia |
| Zakres czasowy: | 1943-2045 r. |